08-02-2012. Cabo de Gata - Níjar - Lucainena de las Torres - Sorbas - Retamar.

We gaan vandaag een route uit de Spanje Navigator gids rijden met als titel: Aardewerk en cowboys. Het is fris maar onbewolkt. Het eerste stuk gaat door kassenland. Eerste stop na 30 km is Nijar. We lopen door het oude hoog gelegen centrum en bezoeken de aparte 16 eeuwse kerk aan het Plaza Glorieta. In een zijstraatje halen we een brood bij een echte warme bakker.

Dan gaat het lange tijd bergop door het schitterend landschap van de Sierra de Alhamilla en over smalle stille wegen. We passeren een hele grote zonne-energie centrale en veel bloeiende amandelbomen. Na nog eens 16 km zijn we in Lucainena de las Torres. Boven de mooie kerk en de witte huisjes steken hoge bergpieken uit. Dit dorp is filmdecor geweest in verschillende westernfilms uit de 60-er en 70-er jaren. Een kleine km buiten het dorp ligt een oude ijzermijn met ovens! Er liep vroeger zelfs een spoorlijn van hier naar de kust. Na lunch op de parking verder naar Sorbas. Dat dorp ligt spectaculair op de rand van een ravijn. Het dorp zelf heeft enkele mooie gebouwen. Het aardewerk uit deze omgeving is beroemd. Over de A370 gaan we dan richting Almeria; eerst langs uitgestrekte olijfboomgaarden en dan wordt het landschap steeds woestijnachtiger. De grijsbruine en kale zandstenen bergen zijn door de wind tot bizarre sculpturen gevormd. Dit gebied deed in talloze films uit de vorige eeuw dienst als Amerikaans cowboyland. Tegenwoordig liggen er 3 wildwest- themaparken: Texas Hollywood, (met cowboystad, cavaleriefort en Indianen Tee-pee dorp, Mini- Hollywood (saloon, bank en sherrifs-office) en Western Leone (genoemd naar Sergio Leone, maker van veel spaghetti westerns). Alle drie zijn ze vrij prijzig wat de entree betreft. We rijden 'terug' naar de moderne badplaats Retimar, waar we een aardige plek vinden vlak bij zee. Na een kop thee lopen we nog een eind over de boulevard. Wat hebben we veel nieuwe dingen gezien vandaag!

09-02-'12. Retamar - Almerimar.

Eerst gaat het tussen de kassen door naar Almería onder nagenoeg onbewolkte hemel, dan langs de steile kliffenkust naar Aguadulce en dan Roquetas in. In de haven wemelt het van de kleine fel gekleurde kwalletjes. Langs de strandweg door: Playa Serena. We zien er een plant in een perkje met een hoop vruchten erin en een flink aantal campers. Diverse gasflessen staan buiten! De Repsol komt hier 2x in de week langs om gasflessen te wisselen!

We rijden ten noorden van de Salinas langs door opnieuw uitgestrekt gebied van plastic kassen en komen uit boven Almerimar. We rijden naar de haven en boeken een nacht verblijf daar voor €7,75. Inclusief douchen, sani, en water. Voor 3,50 kunnen we 24 uur internetten op het hele haventerrein. We kiezen een mooi plekje met zicht op de zee en de haven. Internet opstarten gaat niet vlot en de verbinding valt regelmatig weg. Ik kan het reisweblog aanvullen en wat mail lezen; skypen lukt niet jammer genoeg.

10-02-'12. Almerimar- Guardias Viejas.

´s Morgens probeer ik nog wat te internetten, wat opnieuw tegenvalt. E-mail lukt nog wel maar bv. caches loggen absoluut niet. We wandelen nog wat langs de haventjes op zoek naar caches maar vinden er slecht 1 van de 3. Het weer is gewoon fantastisch; de wind is gaan liggen en een T-shirt is genoeg. Tegen enen rijden we weer es aan. De kust langs. We komen diverse camperconcentraties tegen. We kijken bij het Castillo de Guardias Viejas (XVIII), dat verwoest werd in de Napoleontische oorlog en in 1817 weer werd gerestaureerd. Hier vinden we weer een cache en hebben goed zicht over de bocht bij Adra.

Lunchen doen we aan het strand in Balerma, lekker buiten op een bankje in de zon. Dan lopen we nog even over de wat saaie boulevard naar de andere kant van het dorp. Tegen half 4 rijden we terug naar de laatste camperplek die we zagen, waar we een kwartier later ons nestelen op een begroeid stuk strand. (Playa de los Baños bij het dorp Guardias Viejas).

De stoelen gaan buiten en we zitten in een heerlijk zonnetje. Ik stuur Co en Riet, die op de camping in Castell de Ferro staan, een sms'je dat we morgen daar aankomen.

11-02-'12. Guardias Viejas- Castell de Ferro.

Om kwart voor 11 rijden we van de camperplaats weg. We volgen de kust richting Adra. Net voor deze stad doen we boodschappen bij de LIDL. Door opnieuw veel 'mar plastic' rijden al snel vrij hoog boven de kust. Om 12.30 rijden we Castell de Ferro binnen en even later worden we door Co, Riet en hun kleindochter Sandy op camping Huerto Romero begroet. Ze zijn hier al 6 weken. Sandy is een weekje op visite geweest. We kennen haar van Co´s trotse verhalen over zijn kleindochter, die machiniste is bij de Belgische spoorwegen. Wij gaan echter eerst nog even naar de weekmarkt om mandarijnen en tomaten te halen. Verder koopt Nart bij een zeer zwarte Afrikaan 3 cd´s voor €6,-- met flamenco. Mooi niet dus, zoals achteraf blijkt! Een blijkt zelfs Italiaans te zijn! De middag kleppen we gezellig door in de zon en wisselen de laatste nieuwtjes uit. Pas op het eind van de middag lopen we naar de Torre de Cambrils, 800 meter terug langs het strand, voor een cache, die we overigens niet vinden. Buiten de zon en in de wind is het heel fris geworden.

12-02-'12. Castell de Ferro.

In de zon en uit de wind is het vandaag heerlijk weer. We zitten dan ook vrijwel de hele dag op de camping te keuvelen. Ik krijg breiles van Riet en begin aan een 'wokkel'sjaal. Het gaatjesgaren kost bij de Chinees 0,60 per bol, dus voor 1,20 heb je al een leuk sjaaltje. Op het eind van de middag verkassen we nog een keer voor een plekje in de zon en drinken nog een wijntje samen. Morgen gaan wij weer een eindje verder. Om 6 uur is het te koud geworden, halen we de droge was binnen en gaan naar binnen.

13-02-'12. Castell de Ferro - Puerto de Motril.

Tegen 12 uur vertrekken we van de camping. Eerst rijden we naar Playa Rijana. ( 4km verderop) Daar is het weggetje door de tunnel naar het strand onbegaanbaar met auto/camper. Wij komen er te voet. Prachtig plekje steil onder aan de weg. De volgende stop is Calahonda, waar we bij de Coviran brood halen. De cache aan de voet van de rotswand aan zee, vinden we niet. In Puerto de Motril kijken we eerst bij het natuurreservaat Charca de Suárez, wanneer het open is. Vandaag van 5 tot 7. We zoeken een plekje net achter het haventerrein op (800meter terug), waar we aansluiten bij de 4 campers die er al staan. Vannacht willen we hier blijven. Daar zitten we uit de wind achter de camper in de zon. Om kwart voor vijf kuieren we naar de Charca de Suárez. Vanuit 5 verschillende vogelhutten zien we er Slobeenden, Meerkoeten, Waterhoentjes, Wilde eenden, Dodaarzen, Kluten, Roodborsttapuiten, Zwaluwen, Blauwborsten en nog een zwik zangvogels. Zoals we al wisten een grandioos plekje om vogels te spotten.

14-02-'12. Puerto de Motril - Salobreña.

Vandaag rijden we maar 20 kilometer verder. Eerst doen we boodschappen en dan rijden we naar Salobrena playa waar we even parkeren om een cache te zoeken die op de brug over de Guadalfeo rivier ligt. We vinden ‘m! We zoeken dan een weg richting kasteel. Aan de andere kant van het dorp komen we vlak bij het strand op een groot veld met witte dozen terecht. Daar gaan we tussen staan en eten brood met Spaanse zoete aardbeien. Na wat kleppen met de buren lopen we dan via de lange steile trap met uitzichtplateautjes naar de bovenstad en het Arabische kasteel. Helaas tot 4 uur gesloten...We bekijken nog een oud kerkje en dalen dan via vele kleine trapstraatjes weer naar beneden terug naar het strand en de boulevard. Bij de camper zitten we dan nog een uurtje of zo lekker lui in de zon te lezen. De Italianen zijn met hun Jeu de boules bezig. Morgen zou het warmer worden gonst het rond. De ondergaande zon kleurt later de berg met de oude stad vuurrood.

15-02-'12. Salobreña - Maro.

Ik wissel met de buurvrouw een boek uit voor we in opnieuw stralend maar fris weer vertrekken.

In een wc op het strand wordt de pot geleegd (El Peñón). Bij de Repsol tanken we vol en doen we boodschappen bij de Supersol.

Tegen twaalven zijn we in Almuñecar voor een cache 'Dinero Muerto'. Ik heb echter het dubbeltje voor niets meegenomen, want we vinden dit doosje niet. We lopen een stuk langs de wilde zee daar.

Dan door naar La Herredura. Campers zijn hier niet welkom zegt een bord bij het inrijden van het centrum. Dan maar niet! Na een steile bergweg met vele uitzichtpunten komen we aan bij de Torre de Cerro Gordo. Bij deze toren is bijna rondom zicht. Mooi met die grillige kust. Cache gevonden hier! De volgende stop is bij Cala de Pino en het gelijknamige kiezelstrand. Het is een hel klauterpartij naar beneden via een smal en zeer steil paadje. De cache vinden we niet, maar de plek is schitterend. Iets verder in Maro, vlak voor Nerja,vinden we een mooie parking bij de ruïne van een grote suikerfabriek.

Na een kop thee en buurt met Nederlanders, die ook Geocachers blijken te zijn, zoeken we buiten het dorp een cache op, die op een oude boogbrug over de Barranco de Maro blijkt te liggen. Vanaf dat punt ziet men 3 bruggen en een aquaduct over deze kloof. Ik kook zelf een pan paella, smaakt goed, alleen bijt ik op een schelpje en er breekt een stukje van een kroon af...dat wordt dus naar de tandarts bij thuiskomst.